Impesje około Pana Sułka i Pani Elizy

-Panie Sułku, kocham pana!
– Cicho, wiem.
– Ale ja naprawdę, może wymasować stopki? Może kanapeczkę?
– Cicho, spadaj Pani Elizo, Pani jesteś od sprzątania i innej czarnej roboty, ja lubiem takie bardziej oczytane, zadziorne, oraz mam jeszcze tę nową, trzecią w przedpokoju. Nie będę się ograniczał do jednej, bo mogę manipulować i sterować znacznie dalej, taki jestem.
– Ale jak to, Panie Sułku kochany?
– Nie cierpię wazeliny normalnie.
– Panie Sułku, ale Pan jest przecież najlepszy, njafajniejszy, najsuper i hiper fajny, albo coś.
– Cicho, wiem
– No to jak z nami będzie?

Skarby od Natenczas Wojskiego :-)

 

 

Krzyk Teatralny – Polecanka

Premiera 🙂

Do Łukasza, znanego w świecie zawodowego break-dance jako BBoy Dep One podchodzi nastolatek z Litwy, którego pamiętam z ubiegłego roku:

był uczestnikiem prowadzonych przez Łukasza i jego kolegę Konrada warsztatów break-dance i to uczestnikiem nie na niby, bo chłopak gra w kosza a koszykarze (szczególnie ci niżsi) są fizycznie bardzo sprawni, tym bardziej, że koszykówka to na Litwie coś w rodzaju religii.

Przywitali się jak dobrzy znajomi, porozmawiali, pośmiali się.

spontaniczna dyskusja – opera rozpisana na głosy

Notka:

Nowa blogerka: bo wicie rozumiecie, ten, tego, my, wy, oni, super, a może nie!

Pierwszy głos: o! jaka interesująca notka, czy mogłabyś rozwinąć temat w zakresie pierwszym, a w ogóle to super debiut, fascynujący temat do przemyśleń!

Nowa blogerka: tak, zgadzam się, chociaż jestem bardzo skromna, ale masz rację, rozwijając temat pierwszy to w zasadzie, to jest tak jak powiedziałaś i ja się zgadzam i jestem za, a nawet przeciw!

Drugi głos: nie wiem o co chodzi, ale skąd jesteś nowa?

Piękny obraz – skradziony z Dziubasowa:)

http://dziubdziub.salon24.pl/523573,bog-zaplac-ojcze-swiety

BÓG ZAPŁAĆ OJCZE ŚWIĘTY !

ŚWIATOWE DNI MŁODZOEŻY W 2016r. W POLSCE

Na zakończenie Światowych Dni Młodzieży w Rio de Janerio papież Franciszek Światowych Dni ogłosił decyzję dotyczącą miejsca kolejnego spotkania. Światowe Dni Młodzieży w roku 2016 odbędą się w Krakowie!

– Bóg zapłać!

Rewelacyjny materiał! – Antoni Macierewicz spotkanie z mieszkańcami Koszalina

W nim, między innymi, czy Antoni Macierewicz boi się o swoje życie…

W rocznicę urodzin Zbigniewa Herberta

Fragmenty z:

„Zbigniew Herbert – Obywatel Poeta”
http://hej-kto-polak.pl/wp/?p=18440

28 lipca mija 15. rocznica śmierci jednego z najwybitniejszych polskich poetów i eseistów. Zbigniew Herbert, wielki patriota, zmarł 28 lipca 1998 roku w Warszawie. Jest pochowany na Starych Powązkach.
Nam zostawił Przesłanie.

Najsłynniejsze tomiki poezji: Pan Cogito, Raport z oblężonego miasta, Elegia na odejście i ostatni – Epilog burzy, który ukazał się tuż przed jego śmiercią.

Po śmierci Poety ataki wymierzone wcześniej nie tylko nie ustały lecz zaczęły się nasilać.

Grzegorz Eberhardt

Herbert jest wielki, więc groźny

Zaczęło się w kilka godzin po jego śmierci. Na początku miał być chory psychicznie. Tak pisał T.J. w Życiu (z kropką), w tekście, który ukazał się nazajutrz po śmierci poety. Po kilku dniach, na łamach Polityki, ten sam T.J. cierpienie nazwał już konkretniej – cyklofrenią. Wkrótce wyciszono chorobę, a podjęto próbę wrobienia go w… agenturę esbecką.

Artykuł Jakuba Urbańskiego „Donos na Pana Cogito. Przez ponad trzy lata Zbigniew Herbert kontaktował się z bezpieką” zamieszczony kilka dni temu w tygodniku Wprost (nr 33/34 br.), nie jest pierwszym sugerującym ową współpracę.

muzyku troszku na gitarę i takie tam

czyli fajniasta muzyka na niedzielę:)

Dwa absolutnie genialne rysunki Niewolnika!

Martwe dusze…

Pisanie pod wieloma nickami zasadniczo zbrodnią nie jest. Jednak można zadać sobie pytanie po co ktoś to robi? Ma potrzebę coś ukryć, wprowadzić kogoś w błąd, a może stworzyć wrażenie tłoku i popularności własnego bloga, albo (o zgrozo) portalu, którego jest nadredaktorem? Czy stanowisko nadredaktora gdzie nie jesteśmy ani jedynym, ani najważniejszym, ani nawet najbardziej popularnym czy rozpoznawalnym użytkownikiem, daje wolność i poczucie totalnej bezkarności, czy łączy się raczej z obowiązkami wobec tych, których podjęliśmy się reprezentować?