Ponieważ jestem zwinięty i mało kto czyta, trzeba oderwać się od chorej współczesnej polityki.
Dlatego coś dla hobbystów.
Mija właśnie 99 rocznica pierwszej wojny światowej. Pierwszej nowoczesnej wojny, przez niektórych uważaną za bardziej okrutną niż II wojna światowa. Okrutną nie tyle dla ludności cywilnej, co dla żołnierzy walczących po obydwu stronach. W machinę wojenną wpleciono najnowsze osiągnięcia cywilizacji. Latające maszyny, czołgi, karabin maszynowy i w końcu gazy bojowe. Nowoczesna technika na masową skalę została użyta do zabijania.
Jako pasjonat lotnictwa dawnych czasów chciałbym przedstawić jeden z najpopularniejszych samolotów podczas pierwszej wojny światowej – „Sophwith PUP”(oczywiście w dużym skrócie).
Historia
Sophwith „Pup” zbudowano jako samolot sportowy
na użytek zakładów Harry Howkera jesienią 1915r. Nie
sporządzono żadnej dokumentacji jedynie rysunki
konstrukcyjne w skali 1:1 wykonano kredą na podłodze.
Pomimo słabego silnika okazał się bardzo zwrotny.
Lotnicy chwalili go za przyjemność pilotowania. Prototyp
oblatano 27 III 1916r. Pierwsze egzemplarze przekazano
marynarce już jesienią.
Nazwa „Pup” (szczeniak) nie została zaakceptowana
przez dowództwo Miała ona pochodzić od słów generała
Brannckera widzącego obok siebie „Pupa” i obserwacyjnego Struttera: „O Boże, wasz Strutter ma
szczeniaka”.
W pierwszym miesiącu użytkowania „Pupy” strąciły 8
samolotów nieprzyjacielskich. Samolot
wykorzystywany był w licznych eksperymentach dotyczących startu i lądowania na okrętach. Wiele
sztuk służyło w szkołach lotniczych. W armii lądowej wyposażono pięć dywizjonów w tego typu
samolot, także dywizjony obrony wysp brytyjskich.
„Pup” z powodzeniem jeszcze walczył pod koniec wojny. 11 kwietnia 1917r. J.S.T.Fall
zestrzelił na nim dwa Albatrosy i Halberstadta w czasie jednej walki. 12 maja 1917 siedem „Pupów”
z 4 morskiego dywizjonu zestrzeliło 5 Albatrosów bez własnych strat.
Konstrukcja
Samolot był konstrukcji drewnianej. Kratownica z podłużnicami sosnowymi. Wykrzyżowanie
kratownicy z drutu fortepianowego. Oprofilowanie przejścia od silnika do kadłuba. Grzbiet w
pobliżu kabiny kryty sklejką. Poszycie kadłuba kryte płótnem zasznurowanym na prawym boku.
Płaty dwudźwigarowe, drewniane – górny trójdzielny, dolny dwudzielny. Końcówki i spływ z rurek
stalowych. Lotki i usterzenie metalowe. Podwozie takie jak u wszystkich Sopwith. Golenie w
kształcie V. Amortyzator ze sznura gumowego.
Uzbrojenie
1 k.m. zsynchronizowany Vickers z 500 nabojami. Używane na okrętach miały k.m. z 291
nabojami umieszczony na trójnogu przed kabiną, strzelający skośnie w górę przez wycięcie w
baldachimie.
Dane techniczne
- Rozpiętość 8, 08 m
- Długość 5, 89 m
- Wysokość 2, 87 m
- Powierzchnia nośna 23, 62 m²
- Odstęp płatów 1, 34 m
- Przodowanie płata górnego 458 mm
- Cięciwa płatów 1, 56 m
- Masa własna 357 kg
- Masa w locie 556 kg
- Prędkość maksymalna 179km/h
- Prędkość maksymalna na wysokości 2000 m 169km/h
- Czas wnoszenia na 2000 m 9 min
- Pułap 5300 m
- Czas lotu 1,75 h
Silnik rotacyjny 60kW Le Rhône 9C lub Clerget 7Z.
Łącznie powstało 1770 Sopwith „Pup”. Koszt jednej sztuki wynosił 700£ + silnik 650£.
Większość wykorzystywała armia brytyjska. Kilka egzemplarzy znajdowało się w Rosji, Grecji,
Holandii i USA. Po wojnie 50 sztuk kupiła Japonia i wykorzystano je przy okupacji Władywostoku.
©S.Onion
Amelia007, Onion i goście 